nobon’un ne olduğunu anlayan var mı?
Yoksa nobon kendini mi anlatmalı?
Ne, ne olduğunu anlamaya gerek var, ne de nobon’un kendini anlatmaya niyeti.
Sözle tanımlandığında hep farklılaşan anlamlardan çektik bugüne kadar, ne çektiysek.
Anlamak için yaptıklarımıza bakmak gerek; kimseden dinlemeden, söze dökülmeyen bir karşılaşma ürünü olmalı bu anlama.
Yaptıklarımız ortada.
Bu yüzden nobon bazen birçok şey, bazen de hiçbir şey demek.
Kendini, kendi yaratan, kendi yok eden, kişilerin kustuğu birşeyler işte.
Soru varsa da cevap yok, çünkü; önce de dediğimiz gibi, gerçekten sorduğunda artık soruya gerek kalmayacak.
Hep demişimdir zaten: Masa ve Sandalyeler başka işlere yaramalı. Renkleri ne olursa olsun...
Is there anyone who has understood what nobon means?
Or should nobon tell what it is about?
Neither it is necessary to explain what it is, nor nobon is eager to tell about itself.
Up to now we all have suffered enough from the meanings that have evolved into something else after being described with words.
To understand, our work should be seen.
This understanding should be free from others’ explainations.
It must be an understanding that is a product of an interaction free from words.
Here is what we have done…
That’s why nobon is sometimes many things, and sometimes it is nothing.
Just a few things… self-creating, self-destructing, and vomited stuff.
There is a question.
There is no answer, though.
Because, as we have said before, when you really and truly ask, there will be no need for the question.
Like I always say : Tables and Chairs have to function as something else, whatever their colors are...