NTVMSNBC'de yayınlanmış olan bir fotoğraf...
Baktıkça tüylerim ürperiyor.
Dergilere, moda çekimlerine, reklamlara bakmaya çok alışmış biri olarak aklımı sabitleyemiyorum, fotoğraf aklıma oyunlar oynuyor. Öndeki insanlar ve araçlar, içinde durdukları mekana o kadar uymuyorlar ki, bu ancak absürd birlikteliklerle güçlü bir görsellik oluşturulmaya çalışılan kurgusal fotoğraf çekimlerinde olabilirmiş gibime geliyor.
Bu fotoğraf da bir ana ait, kurgulanmış bir donuk kare. ( Fotoğrafçının açı ve an seçimleri göz önünde tutulduğunda ) Ama setin hazırlanması bambaşka gerçeklikleri veya yine kurguları! içeriyor.
Alfonso Cuaron'ın Children of Men ( Son Umut ) filmine ait DVD'deki ekler arasında belgesel gibi bir bölüm de var. çeşitli filozof ve sosyologlarla günün gerçekliği üzerine konuşuluyor. Zizek, orda Hegel'in estetiğinden bahsediyor ve diyor ki, Hegel estetiğinde estetik açıdan güçlü olan bir eser, izleyene objesi olduğu gerçeklikten daha gerçek görünen bir eser olarak tanımlanmaktaymış.
Temsillerin bu kadar içinde olduğumuz, savaşları uzaktan yaşamaya alıştığımız böylesi zamanlarda, gerçeklik yine sanırım yalnızca eylemle tanımlanabilir konumda. Yukarıdaki fotoğrafa ne kadar da baksam, aklımın oyunlarından ya da çarpıtmalarından kurtulamıyorum. O imgeyi yaşamıyorum, ama o sedyede yatan adam hala ölmediyse o gerçekliği yaşıyor.
Gerçek.
Baktıkça tüylerim ürperiyor.
Parlak metal dairesel şeylerin arkasına gömülmüş oturan insana dikkat!