aklın sınırları


80'lerin sonu ya da 90'ların başından bir düğün videosu.
Durum çok açık; baharlık bir düğün salonunda ortahalli bir düğün eğlencesi, kibar sakin; ama sahnede 3 azimli genç trash metal çalıyorlar. İzleyenlerin bazılarının kulaklarını tıkadıkları seçilebiliyor. Onlar dışında ise kimsede pek fazla hareket görülmüyor.
Garip bir olağanlık, bir kabullenme var. Bana ilk anda, sanki çalanlar ya damadın ya da gelinin yeğenleri, kuzenleri gibi falan geldi. Videonun sonuna doğru bir kadının sahneye gül ya da benzeri birşey attıktan sonra damat ve gelinin masasına yaslanıp, "nasıl" gibi bir soru sorması üzerine, damadın "valla çok güzel" dermiş gibi görünen ama müzikten dolayı duyulmayan tavrı dikkate değer. Bu tavır bende gelenin sanki kız tarafından bir bayan olduğu fikrini uyandırdı ve damada "bak ne güzel oldu bizim çocuklar çaldı" der gibi sanki. Gelin sessiz, hem de aşırı; artık kadın kim ise ( yenge, abla, teyze kızı vs ) ona mı kızsın, yoksa kurupastalı düğününde sahnede trash metal çalındığına mı yansın?

Herşey bir yana, hayatın garip gerçekliği ne kadar doğurgan değil mi?
Absürd olarak tanımlananın gerçeklik olarak yaşandığı o videoyu ne yazık ki bizler sadece sonradan yine absürd bir gösteri olarak izleyebiliyoruz.
Keşke orda olup onu yaşayabilseydik.
Tarih vatkalı zamanlar.
Tarih kabarık saçlar.
Tarih gitar olarak, hala plastik ağırlıklı ucuz aletlerin alınabildiği bir zaman.

Tarih:
nasıl buldunuz?
..çok beğendim


www.youtube.com/watch?v=LO9MmTTsiTo