dönüş


ege baharından istanbul kışına giriş...




farkındayım. kış değil, ama abartıyorum.
havanın şu anki aydınlık miktarı saat 19:00 lux'üne eş değer.


oy kullandım.
katıldığım bir iki miting dışında, siyasete dair topluluklarla beraber bir etkinliğim olmadı pek. oy kullanma sırasında karşılaşılan insanlar, insanın, hep kendi kendine düşündüğü şeylerin, hep sanki kendineymişcesine verdiği oyların, bir bütünün parçası olduğunu anlamasını sağlıyor.


körolası tekliğe zorlanmış siyas mahkumiyetimiz.


iki kolundan destekleyenlerce sandık başına getirilen yaşlılar, oy kullanmaya hakları olmayan ama aileleri ile sandık başına gelen çocuklar...
hafif romantik hisler...
oyun renginin önemli olmadığı bir umut...