tuzak

insan yapıp kurdukça, kendini sürekli tutsak alıyor. her başlatılan, başlatanı biçimlendirmeye başlıyor, başlayanın dinamikleri kendi düzenini yaratıyor.
dada'nın hissettiği de bu muydu? aynı nedenlerimin olamayacağını, başlatılanın aynı şeyler olmadığını biliyorum. sadece hissi merak ediyorum, kimyasını...
insan bitirmek ya da dürtmek istiyor. kendi ritmik hareketleri olan bir düzene elektrik vermek... kasları uyaran bir şok, yön, doğrultu ve ritm değiştiren...
sabah uyanmalarıma bir heyecan katacağı kesin.


bugün yapamadıkça acı veriyor.
uğraşlarımız ne kadar özgün? nelere dair heyecan duyuyoruz? neler yapacağız değil, ne yapıyoruz?
şimdi.


daha çok aynaya bakmak lazım.