"we are all mad here..."

Lewis Carrol yazmış zamanında, Alice Harikalar Diyarında hikayesinin içinde. 
Bunun gibi daha neler neler. 

Diller arası sıkışmak; birine karşı diğerini diretmek; önünde açılan anlamların ne getirdiğinin farkında olmadan, sahiplenme duygusunun getirdiği bir körlüğe hapsolmak demek. Bir başka dile karşı kendi  dilinin ezildiğini düşünenler; merak etmeyin. Eğer siz, o okuduğunuzdan anladığınız her ne ise; onu kendi dilinizde anlatabiliyorsanız iş bitmiştir. 

Korkmayın. 
Biraz RAHATlayın. 

Hiç acımayacak. 
Ama biliyorum. Bazılarınız duymamak için kendini sağır etmeyi, anlamamak için kellesinden vazgeçmeyi seçebilir. Açık akılları kandırabileceklerini düşünen o EVRENSEL insanlar. Yazık size, yutmuyoruz. 

“Well, I never heard it before, but it sounds uncommon nonsense.” 


Hele bilmem kaç bin Feet yukarıda, uçak manevra için oturuduğumuz tarafı göğün en siyah tarafına doğru yükselttiğinde; yapabileceklerimizin sonsuzluğu ve tutsak edildiğimiz kısır döngülerin anlamsızlığı ile yüzleştiğimizde, denilebilecek tek bir şey kalıyor:

"WE ARE ALL MAD HERE."